Onza de trato
Rubén Gasalla
“Máis vale onza de trato ca libra de traballo”. Así fala o meu avó do que foi o seu oficio. Tamén meu pai foi tratante. Son dúas xeracións que compartiron vinte anos de viaxes, de compras e vendas e, dende logo, ética e estética.
Os meus recordos de nenez están adubados de elementos do trato: as cachabas vernizadas, o camión Man fabricado na Alemaña Federal quecendo durante minutos e a xente que ía enchendo a cociña os mércores pola noite agardando a chegada das vacas. Cando meu avó se xubilou, fará vinte anos, meu pai seguiu co trato e co Man, más dentro xa só viñan xatos e non había xente agardando na cociña. Un día deixou el tamén o trato, polo visto as viaxes a Santiago, Silleda ou Torrelavega xa non pagaban a pensa, por pouco que consumise o Man…
Rubén Gasalla
Rubén Gasalla
Rubén Gasalla (Trabada, 1992) naceu nunha casa de tratantes e gandeiras. Logo duns meses de fotoxornalista para La Voz de Galicia non quixo converter a fotografía no seu traballo por medo a aborrecelo. Cando pode, combina imaxe fixa con videocreación, sempre baixo o prisma documental. No 2019 presentou no Play-Doc a peza A paisaxe é fermosa. Uns meses despois estreou a meidometraxe Laureano Bouzas, falso documental galardonado coa liña de axudas Grupo Xerminal. Ao longo de 2019 e 2020 fixo a dirección de fotografía do documental Dorothé na Vila (de Olaio Tubío e Alejandro Gándara).
