Laure Mojo (Santiago de Compostela, 1985) constrúe o espazo a través da súa psicoloxía, e o vídeo e a fotografía fano visible. A realidade do seu interior conxúgase co exterior para entregar pequenas doses de verdade curada que desatan a ironía da dor.

En constante conexión coas súas orixes, apica na raíz, deixando ao descuberto cicatrices propias.

A principal característica do seu discurso está na veracidade do mostrado, unha ópera de estímulos visuais e auditivos antropolóxicos.