El Registro Inagotable: El Estudio
Tito Caula
Tito Caula foi un prolífico fotógrafo de orixe arxentina. Nacido en 1926, estableceuse na cidade de Caracas a partir de 1960, cando se abría paso a puxante democracia venezolana. Como fotógrafo publicitario e documentalista de oficio, Caula desenvolveu un amplo corpo de traballo ao redor dos dinámicos desprazamentos da vida daquel entón.
A colección de El Registro Inagotable, pertencente ao Archivo Fotografía Urbana de Venezuela, dá conta dunha obra moi particular e diversa; un exercicio constante do autor, capaz de desprazarse cunha delicada soltura técnica e unha vehemente profundidade da mirada por unha vasta cantidade de xéneros: o reporterismo gráfico, os encargos institucionais, os proxectos privados, o documentalismo e, moi especialmente, os territorios pouco estudados da fotografía publicitaria.
Esta selección, preparada especialmente para o Festival de Fotografía da Coruña, é un achegamento ao seu orixinal traballo publicitario, no que tomamos a súa experiencia en El Estudio fotográfico, onde logra construír unha mirada sumamente persoal. Caula aborda o espazo urbano coma se fose o seu estudo e constrúe imaxes efectivas para a publicidade onde sempre incorpora a mirada irónica do autor.
Texto: Lucía Jiménez e Vasco Szinetar
Colabora: Archivo Fotografía Urbana de Venezuela
Tito Caula
4NOV–11DEC
Fundación Luis Seoane Pasillo central primeiro andar
Tito Caula
Tito Caula (Arxentina, 1926 – Venezuela, 1978) traballou na industria cinematográfica arxentina desde o ano 1935, ata que no ano 1960 se trasladou coa súa familia a Venezuela. Unha vez alí colaborou como reporteiro gráfico e as súas fotos publicáronse en diferentes revistas e en axencias como United Press International e France-Press, ata que a metade de década creou o seu propio estudo. Dende entón, a fotografía publicitaria, a moda e o retrato de personalidades da industria do espectáculo permitíronlle mostrar un oficio no que deixou traspasar a súa vitalidade e a súa curiosidade como recursos expresivos. Cun estilo dinámico e fluído no que a mirada cómplice dos retratados facíase notar, Caula desenvolveu un traballo case obsesivo e deixou un arquivo de máis de trinta mil imaxes.
