A historia da comarca da Limia, en Ourense, está marcada por unha cicatriz atroz que todavía desangra profundamente esta terra: o desecado da lagoa de Antela nos anos 60, da que só quedan uns vagos vestixios profanados pola cobiza da industria e unha memoria do humidal, de gran valor natural e cultura, que se fai máis escasa e borrosa co paso dos anos e as vidas.
De feito, a lagoa formaba parte esencial da identidade da veciñanza da Alta Limia e inscríbese na narrativa non só das lendas e historias locais, senón na propia biografía das persoas que alí habitaban, como a propia familia do autor.
A música de Brais González que acompaña á proxección, como unha banda sonora para unha traxedia épica, conduce a narrativa ao compás de tres breves movementos que salientan os momentos máis dramáticos deste traballo.