Neste traballo fotográfico o autor fai unha interpretación dos rituais, onde non hai rostros nin retratos. Polo tanto, non hai protagonista nas imaxes, desnaturalizando as persoas que aparecen, de tal xeito, que o ritual transcende máis alá do humano e entra no terreo máxico, onde pedra, auga e lume vencéllannos a esa natureza primitiva onde o ser humano actual tamén é desnaturalizado.
O ritual vencéllanos ao pasado, á natureza: á orixe.
O traballo realizouse integramente en Galicia, xunto cun traballo paralelo de investigación antropolóxica e co rigor documental de fotografar os rituais o día do ano en que se celebran, captando situacións reais non plantexadas e pechando así o círculo: ritual-espazo-tempo.