Atopar no futuro a luz do pasado. Á mañá despois do último día amanece un mundo novo.
Entre as luces, os sobrevivientes, agóchanse dos novos amos. Respiran o ar velenoso que herdaron.
O planeta canso, non quere espertar e limparse a inmundicia que o habita.
«Son libre. Libre para divertirme todo o que queira. Hoxe día todo o mundo é feliz»
(Un mundo feliz. Aldous Huxley)
Texto: markzlick